De penalty van Robben

Afgelopen zaterdag mistte Arjen Robben een penalty en verloor de Champions League met Bayern Munchen. Hij was zo terneergeslagen na de wedstrijd dat het wel leek alsof er iemand was overleden. Is dat niet een beetje overdreven?

Zoals je kunt rouwen om het verlies van een dierbare, kun je ook rouwen om bijvoorbeeld verlies van je baan of relatie. Een sporter kan daarnaast ook rouwen als ie langdurig geblesseerd raakt en een lange periode niet kan sporten, als hij stopt met topsport, of als hij, zoals Robben een belangrijke wedstrijd verliest door een penalty te missen. Dat lijkt dan misschien soms wat buiten proportie, maar gevoelens kunnen heftig zijn, zeker zo vlak na de wedstrijd. Dus overdreven, nee.

We weten uit onderzoek dat gezonde verwerking van een heftige gebeurtenis wel enige tijd kan duren. Robben heeft echter weinig tijd om het verlies te verwerken, want het EK staat al weer voor de deur.

De bondscoach, Bert van Marwijk, gaf in een interview aan dat Robben, als hij dat wil, een paar dagen de tijd krijgt, om mentaal te herstellen. Verstandig van van Marwijk. Het is kort, maar het kan wel helpen om in de eigen omgeving met je familie en vertrouwelingen, je gevoel de ruimte te geven. Daar mag je chagrijnig en verdrietig zijn.

Daarnaast is het van belang hoe hij opgevangen wordt in het Nederlands Elftal. Zijn de relaties binnen het team van dien aard dat de spelers bereid zijn hem te steunen. En dan niet plichtsmatig: ‘wat erg voor je, joh’, maar gemeend en oprecht. Het blijven namelijk naast medespelers, ook concurrenten van elkaar, dus zo vanzelfsprekend is dat nou ook weer niet. Voor je het weet is het een grote clash der ego’s in plaats van een elkaar helpend team.

En ten derde is het van belang dat hij na een paar dagen herstel gewoon weer aan de bak gaat om zich te richten op het voetballen, de tactiek, de voorbereiding op het EK, met alles wat daar bij komt kijken. Taakgericht de draad weer op pakken. Iedere keer dat gedachten over die verloren finale weer door je hoofd schieten en dat je bedenkt hoe mooi het had kunnen zijn, toch de aandacht weer terug richten op de training met het Nederlands elftal, het contact met de andere jongens of het facebooken met je familie en vrienden. Alles waar je in het hier en nu mee bezig kunt zijn, herfocussen.

Makkelijker gezegd dan gedaan, maar als Robben dit lukt, en waarom niet, hij heeft al bewezen over exceptionele kwaliteiten te beschikken, dan zie ik het helemaal zitten met Robben tijdens het EK.